کشیدگی تاندون دست یکی از مشکلات رایج و گاهاً ناتوان‌کننده است که می‌تواند فعالیت‌های روزمره افراد را به طور قابل توجهی مختل کند. این آسیب اغلب به دلیل استفاده بیش از حد، حرکات تکراری یا حتی ضربه‌های ناگهانی به تاندون‌ها رخ می‌دهد. تاندون‌ها نقش کلیدی در حرکت دست و انگشتان دارند و هرگونه آسیبی به آنها می‌تواند باعث درد و کاهش عملکرد دست شود. در این مقاله به بررسی جامع علائم، دلایل و راه‌های درمان کشیدگی تاندون دست خواهیم پرداخت تا بتوانید به خوبی با این مشکل مقابله کنید.

بیشتر بخوانید: شکم بند بارداری قابل تنظیم

کشیدگی تاندون دست چیست؟

تاندون‌ها بافت‌های فیبری محکمی هستند که عضلات را به استخوان‌ها متصل می‌کنند و امکان حرکت اعضای بدن را فراهم می‌آورند. کشیدگی تاندون دست به معنای آسیب یا پارگی جزئی تاندون‌های دست است که معمولاً به دلیل فشار بیش از حد یا حرکات غیرطبیعی رخ می‌دهد. این آسیب می‌تواند از یک کشیدگی ساده و خفیف تا پارگی کامل تاندون متغیر باشد و شدت آن بسته به میزان فشار و نوع آسیب متفاوت است. در صورت عدم درمان به موقع، این آسیب می‌تواند منجر به مشکلات جدی‌تر از جمله ضعف دائمی در دست و کاهش عملکرد حرکتی آن شود.

دلایل کشیدگی تاندون دست

• ورزش‌های شدید: انجام ورزش‌های شدید و فعالیت‌هایی که نیاز به حرکات سریع و قوی دارند، نیز از جمله عوامل مهم کشیدگی تاندون دست هستند. ورزش‌هایی مانند تنیس، بسکتبال، والیبال و وزنه‌برداری به دلیل حرکات ناگهانی و ضربه‌های مکرر به دست‌ها می‌توانند فشار زیادی بر روی تاندون‌ها ایجاد کنند. این فشار مداوم و شدید باعث ضعف تاندون و در نهایت کشیدگی یا پارگی آن می‌شود.
• ضربه‌های ناگهانی: ضربه‌های مستقیم به دست، به ویژه در هنگام افتادن یا برخورد با اشیاء سخت، می‌تواند باعث کشیدگی یا پارگی تاندون‌ها شود. این ضربات می‌توانند به طور ناگهانی به تاندون‌ها آسیب وارد کنند و بسته به شدت ضربه، ممکن است منجر به کشیدگی خفیف یا پارگی شدید شوند.
• بالا رفتن سن: با افزایش سن، تاندون‌ها خاصیت الاستیسیته یا انعطاف‌پذیری خود را از دست می‌دهند. این کاهش انعطاف‌پذیری باعث می‌شود که تاندون‌ها به راحتی در برابر فشار و کشش آسیب ببینند. در افراد مسن، حتی فعالیت‌های ساده و روزمره ممکن است منجر به کشیدگی تاندون‌ها شود.
• ضعف عضلانی و عدم آمادگی جسمانی: عدم تقویت عضلات مرتبط با دست و ساعد می‌تواند فشار بیشتری بر روی تاندون‌ها وارد کند. افرادی که فعالیت بدنی کافی ندارند یا به تازگی شروع به انجام فعالیت‌های فیزیکی سنگین کرده‌اند، به دلیل ضعف عضلانی بیشتر در معرض کشیدگی تاندون قرار می‌گیرند.

علائم کشیدگی تاندون دست

علائم کشیدگی تاندون دست موارد بسیاری دارد که ما در این قسمت به برخی از مهمترین آنها اشاره کرده‌ایم.

• درد شدید: یکی از اولین و بارزترین علائم کشیدگی تاندون دست، درد شدید در ناحیه آسیب‌دیده است. این درد ممکن است ناگهانی باشد یا به تدریج افزایش یابد و معمولاً در هنگام حرکت دادن دست، چرخاندن مچ یا فشار وارد کردن به دست تشدید می‌شود. درد می‌تواند متمرکز بر روی ناحیه خاصی از دست باشد یا به سایر بخش‌ها نیز انتشار یابد.
• تورم: تورم یکی دیگر از علائم رایج کشیدگی تاندون است. ناحیه آسیب‌دیده ممکن است متورم و قرمز شود و حتی احساس گرما داشته باشد. این تورم معمولاً نشان‌دهنده التهاب و تجمع مایعات در اطراف تاندون آسیب‌دیده است که به دلیل پاسخ طبیعی بدن به آسیب رخ می‌دهد.
• کاهش دامنه حرکتی: کشیدگی تاندون باعث کاهش دامنه حرکتی دست می‌شود. فرد ممکن است در انجام حرکات ساده مانند گرفتن اشیاء، باز و بسته کردن مشت یا چرخاندن مچ دچار مشکل شود. این کاهش دامنه حرکتی به دلیل درد و تورم ایجاد می‌شود و می‌تواند فعالیت‌های روزمره را به شدت مختل کند.
• ضعف عضلانی: آسیب به تاندون‌ها می‌تواند منجر به ضعف عضلانی شود، به‌طوری که فرد احساس می‌کند قدرت لازم برای انجام فعالیت‌های معمولی را از دست داده است. این ضعف عضلانی به دلیل عدم توانایی تاندون در انتقال نیرو به استخوان‌ها ایجاد می‌شود و می‌تواند منجر به ناتوانی در استفاده صحیح از دست شود.

درمان کشیدگی تاندون دست

درمان کشیدگی تاندون دست روش های مختلفی دارد از درمان های خانگی گرفته تا مراجعه به پزشک متخصص یا کلینیک ارتوپد فنی که ما در این قسمت تاثیرگذارترین روش ها را معرفی می کنیم.

• استراحت: استراحت دادن به دست آسیب‌دیده اولین و مهمترین قدم در درمان کشیدگی تاندون است. استراحت مناسب به تاندون فرصت می‌دهد تا خود را ترمیم کند و از آسیب بیشتر جلوگیری می‌کند. بهتر است از فعالیت‌هایی که به دست فشار می‌آورند تا زمان بهبود کامل پرهیز شود.
• استفاده از یخ: قرار دادن یخ بر روی ناحیه آسیب‌دیده به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه در هر ساعت می‌تواند تورم و درد را کاهش دهد. استفاده منظم از یخ به کاهش التهاب کمک می‌کند و بهبود سریع‌تر را تسهیل می‌کند. توجه داشته باشید که یخ را مستقیماً بر روی پوست نگذارید و از یک پارچه یا حوله نازک برای محافظت از پوست استفاده کنید.
• داروهای ضد التهاب: مصرف داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن، ناپروکسن یا آسپرین می‌تواند به کاهش درد و التهاب کمک کند. این داروها می‌توانند به طور موقت علائم را کاهش دهند اما نباید به عنوان جایگزین برای درمان‌های دیگر در نظر گرفته شوند. حتماً قبل از مصرف هر دارویی با پزشک خود مشورت کنید.
• فیزیوتراپی: فیزیوتراپی یکی از مؤثرترین روش‌های درمان کشیدگی تاندون است. تمرینات کششی و تقویتی تحت نظر یک فیزیوتراپیست می‌تواند به بهبود دامنه حرکتی و بازگشت قدرت دست کمک کند. فیزیوتراپیست ممکن است از تکنیک‌های ماساژ درمانی، حرارت درمانی و تمرینات تقویتی برای تسریع بهبودی استفاده کند.
• استفاده از آتل یا بریس: در برخی موارد، پزشک ممکن است از آتل یا بریس برای ثابت نگه داشتن دست استفاده کند. این ابزارها به تاندون‌ها کمک می‌کنند تا بدون حرکت بهبود یابند و از آسیب‌های بیشتر جلوگیری می‌کنند. بسته به شدت آسیب، ممکن است نیاز به استفاده طولانی‌مدت از آتل باشد.
• تزریق کورتیکواستروئیدها: در صورتی که التهاب و درد به درمان‌های معمول پاسخ ندهد، پزشک ممکن است تزریق کورتیکواستروئیدها را توصیه کند. این داروها به کاهش سریع التهاب کمک می‌کنند و معمولاً به صورت موضعی در ناحیه آسیب‌دیده تزریق می‌شوند. این درمان باید با احتیاط و تحت نظر پزشک انجام شود.
• جراحی: در موارد شدید، زمانی که تاندون دچار پارگی کامل شده یا بهبود با روش‌های غیر جراحی ممکن نیست، جراحی لازم است. جراحی معمولاً شامل ترمیم یا بازسازی تاندون آسیب‌دیده است و پس از آن نیاز به فیزیوتراپی و مراقبت‌های ویژه دارد.

کلام پایانی

کشیدگی تاندون دست می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر زندگی روزمره و فعالیت‌های فردی داشته باشد، اما با تشخیص به موقع و درمان مناسب می‌توان از بروز مشکلات جدی‌تر جلوگیری کرد. آگاهی از علائم و دلایل این آسیب و استفاده از روش‌های درمانی مناسب می‌تواند به بهبود سریع‌تر کمک کند. در صورت تجربه هر گونه علائم مرتبط با کشیدگی تاندون دست، توصیه می‌شود با یک پزشک مشورت کنید تا بهترین روش درمانی برای شما تعیین شود.